De dronken chauffeur 4

Tot die dag had hij het nog niet aangedurfd om weer achter het stuur te stappen, ook al drinkt hij geen druppel meer. Dit niet alleen vanwege het destijds door de rechter opgelegde rijverbod, maar ook vanwege het trauma dat hij, ondanks zijn wederkerende droom en alle liedjes over het onderwerp, nooit echt onder ogen heeft durven zien.

Maar nu moet hij wel, zijn inspiratie is tot het absolute nulpunt gedaald en zal niet zonder inspanning op een aanvaardbaar niveau terug komen, hij zal zijn angsten moeten trotseren. Hij zou het kunnen uitstellen maar afstel is onduldbaar, hij zit op een doodlopende weg en hij zal het besef dat hij het leven van een mens en de levens van diens naasten heeft verwoest opnieuw in volle sterkte tot zich door moeten laten dringen.

Hij laat zijn manager zijn pasgekochte vehikel, hetzelfde model auto als waar hij destijds bij het ongeval in reed, op een rustige doordeweekse dag parkeren op een doodlopende weg in een bosrijke omgeving waar nauwelijks verkeer komt. Daar neemt hij plaats achter het stuur, legt zijn handen op het stuurwiel en wacht met gesloten ogen op wat komen gaat. Het duurt tot laat in de avond voor er iets door hem heengaat, voor de herinneringen aan het ongeval aan hem voorbijkomen. Daar, in het duister van de beginnende nacht beleeft hij in flashbacks opnieuw zijn lichte dronkenschap die middag in de kroeg, lachen en flirten met de dames en vrolijk gedag zwaaien. Hij ziet weer voor zich de auto waar hij toen in reed, het moeizame starten en het langzame rijden, ‘Radar love’ op de radio, een stukje doorrijden en tenslotte de woonwijk waar het fatale moment plaatsvond en uiteindelijk, de harde, doffe klap.

Hij had de man niet eens voor zijn auto zien opduiken, maar begreep dat hij iets had aangereden.
‘Jasses, een hert,’ was zijn eerste gedachte geweest. Hij had ooit een bijna-aanrijding gehad met een hert, diep in de donkere bossen van Gaasterland. Op datzelfde moment begreep hij dat het geen hert geweest kon zijn, deze dieren wagen zich niet in de betonnen jungle die toch zo’n beetje het exclusieve terrein van de mens is, maar een andere verklaring kon hij op dat moment nog niet bedenken.

Hij was uit de auto gekropen om te kijken of het beest er erg aan toe was en of het überhaupt nog leefde. Hij beleeft in zijn auto weer de immense schok toen bleek dat hij een mens had aangereden.

Hij had het stervende oude lichaam in zijn armen genomen, als om het met zijn lichaamswarmte de benodigde levenskracht terug te geven, maar het was te laat geweest, de oude man zou nooit meer naar het land van de levenden terugkeren. En hij, hij alleen was de dader, hij was de schuldige. Het begreep dit alles in een flits, ondanks zijn dronkemansroes die op datzelfde moment vervangen werd door een veel ernstiger roes: de giftige roes van een beschadigd geweten. De roes die elke andere gedachte verdrijft, om als een obsessie alle mogelijke ruimte in de hersenen in te nemen.

De rechtszaak, de confrontatie met de getroffen familieleden, de eis van de lange celstraf, de rechter met zijn ‘dat wordt brommen meneertje’, hij had het allemaal ondergaan in diezelfde roes. Het maakte niets meer uit, zijn geweten nam het van hem over en liet geen plaats meer voor een bewuste aanvaarding van het oordeel van de rechter of wat dit zou betekenen voor de verdere loop van zijn leven.

In diezelfde roes had hij ook zijn eerste gedicht geschreven en een tijdje later, in een plotselinge melancholische bui, zijn eerste jammerende melodie, welke later de basis hadden gevormd voor zijn enige echte hit. Maar de roes was al snel naar de achtergrond verdrongen door de dagelijkse beslommeringen van het saaie leven in de gevangenis. Zijn tweede tekst was al van een veel minder niveau geweest en ook het peil van zijn eerste muzikale uitspatting had hij nooit meer weten te evenaren. De roes was langzaam weggesleten en na vijf jaar in de bak was er zo weinig van over geweest dat hij zelfs weer in staat was geweest een succesvolle carrière op te bouwen.

De dronken chauffeur 5

Reacties

Geef een reactie

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.