Ik en mijn virtuele schommelstoel
schommelstoel iemand zegt wat en ik luister een beetje half over de toestand op internet en nu ook op tv beschrijft de nieuwste mode onder moderne ambtenaren ik luister naar de winden, mompel ja en knik nee want niets kan zelfs maar knagen aan het volmaakte gevoel van tijdloos drijven in mijn heilige schommelstoel mensen vinden wat uit om elkaar mee te vernietigen nucleaire wapens en stokken en zwaarden gif door het eten en dure zorgverzekeringen geoefende handen en symbolische baarden ik hou mezelf verre van al dat strijdgewoel en pluk de dag in mijn bloedeigen schommelstoel een schommelend been een knikkebollend hoofd een uitgestoken teen hier zit iemand die het wel gelooft ik laat de hele boel de boel en de boel de boel in de weldadige rust van mijn zelfgemaakte schommelstoel traag schuift de wereld door onder mijn luie stoel de tijd glijdt voorbij aan mijn schommelende stoel
Ik kan me er een soort traag Drs. P-achtig einde bij voorstellen, met veel woorden die eindigen op schommelstoel.
Geef een reactie