Mocht u denken: waar is de tekst? Nou, die heb ik in zijn geheel weggelaten. Die bestond uit wat commentaar op politici die ik niet uit kan staan (hun uitspraken dan) en eigenlijk ook geen woorden aan vuil wil maken al doe ik dat zo nu en dan toch, maar nou dus maar even niet. Bovendien niet erg coherent, mede vanwege de staar die in die periode flink doorzette en ervoor zorgde dat ik mijn eigen schrijfsels niet meer kon lezen, dus ik dacht: weg er mee.
Het ritme en de melodie van die tekst vond ik wel de moeite waard en die zijn gelukkig bewaard gebleven in de vorm van een gitaarpartijtje. En twee geneuriede schaduwmelodiën waarvan ik vermoed dat ze alleen op te merken zijn als je weet dat ze er zijn, de ene op links en de andere op rechts. En dan nog.
Er zaten drie weken tussen dit keer. Soms gaat dat zo. Het lied.
Geef een reactie