Sam is nog niet helemaal consequent in zijn gedachten / handelingen, maar dat is van later zorg.
barmhartige sam
ze stelen onze banen en bezetten onze huizen
ze versieren onze dochters en gebruiken onze drugs
ze vervuilen onze straten en bestrijden onze luizen
ze scoren onze goals en verstoren ons geluk
nee! zegt barmhartige Sam
er is geen ons en er is geen hun
er is werk te verrichten, er zijn huizen te bewonen
er is zorg om te verlichten en een strand om op te schonen
wat is dat voor een viespeuk, die ligt daar maar te zwerven
sigaretten te roken en een krantje te verkopen
hologig te staren en te slapen op onze erven
bier uit blik te drinken en op wat seks te hopen
nee! zegt barmhartige Sam
er is geen ons en er is geen hun
er is werk te verrichten, er zijn huizen te bewonen (aanpassen)
er is zorg om te verlichten en een strand om op te schonen (aanpassen)
ligt het echt zo zwart en wit
als de bijbel het belicht
een slechte man denkt goed te doen
een arme vrouw geeft niet om poen
toon mij een mens zonder kuren
waar is het grijs, waar zijn de kleuren
nee hoor, zegt barmhartige Sam
wij zijn deel van een hoger plan
barmhartige Sam geeft richting aan in het verkeer
zegt: er is genoeg en er komt nog meer
Hier kan nog wel wat aan gesleuteld worden. Zo gaat dat met schetsen. En dan nog een muziekje erbij, het is me wat.
deken van kalmte
waar de regels vervagen en de voorstelling begint
waar de voorbereiding eindigt en de levenskracht wint
waar het verstand ophoudt en de droom begint
daar en daar alleen wil ik wonen
R
daar wil ik kijken naar de wereld om me heen
geluiden absorberen en indrukken verwerken
daar wil ik verzinken in het lot van iedereen
conclusies trekken en indrukken versterken
platvloersheid verzwijgen
onvolkomenheden bedekken
met de mantel der liefde
ziekte ontkennen
medicijnen verstrekken
onder een deken van kalmte
R
nu ga ik kijken naar de wereld om me heen
geluiden absorberen en indrukken verwerken
nu ga ik verzinken in het lot van iedereen
conclusies trekken en indrukken versterken
de wil om te delen maakt een wereld van verschil
de kunst om te leven maakt een onbegrepen punt
de kracht om (stil) te staan maakt het aanzicht zachter
de behoefte lief te hebben verwordt tot stilte en rust
morsigheid verzwijgen
valkuilen bedekken
met de mantel der liefde
nederlaag ontkennen
vertroosting verstrekken
onder een deken van kalmte
Een tekst die het waarschijnlijk niet tot liedje zal schoppen. Maar wie weet. Er zijn raardere dingen gebeurd.
narcist
hoe krijg ik dat nou in godsnaam voor elkaar
in m’n eentje gaat me dat niet lukken, dat is niet genoeg
om tot een ook maar enigszins bevredigend resultaat te komen
maar hoe moet ik dat regelen, ik kom nooit meer in de kroeg
er komt zoveel bij kijken en ik kan niet alles zelf
iemand moet een aantal taken op zich willen nemen
maar wie acht ik in staat om de zaak vooruit te helpen
wie kan de zet in de goede richting geven
R
was ik maar een echte narcist
zo één die zonder blikken of blozen
eigenbelang voor alles stelt
voor wie de medemens een middel is
om zelf vooruit te komen - een echte narcist
ik heb wel wat trekken, net als iedereen
maar niet genoeg om koste wat het kost te presteren
vaak vind ik het prima zo, lekker vrij en alleen
ook al betekent het dat ik me niet zal manifesteren
ook al blijf ik dan stil staan in plaats van te ontwikkelen
ook al blijf ik onbekend en ook al blijf ik onbemind
ook al verglijdt mijn toekomst als stemmen (?) in de wind
ik laat het gebeuren en voel me blij als een kind
was ik maar stoer en charmant en zo aardig ja ja
zo charmant en zo aardig en stoer oeh oeh
zo aardig zo stoer en charmant aha
Eigenlijk is het de bedoeling om liedjes te maken en niet alleen maar de teksten te plaatsen, waarbij ik dan de teksten uitwerk tot er iets heel moois op tafel ligt. Maar blijkbaar heb ik nog wat meer aanloop nodig. Dat gun ik mezelf van harte dus bij deze nog maar eens zo’n schets van een tekst.
feest zonder fleur
alle dagen een feest zonder fleur
met cola en chips en bier en worst
vertrokken gelaten en zeurende pijnen
onverzadigbare honger en vermeerderde dorst
een koude windvlaag streelt je onbeschermde nek
je wilt chips en cola en worst en bier
kleine haartjes jeuken je het hemd van het lijf
is er werkelijk geen enkel zicht op beterschap hier
pijnlijke minuten, pijnlijke uren
hou je het vol, hoe hou je het vol
steeds weer zich vernieuwende pijn om te verduren
hou je het vol, hoe hou je het vol
een feest zonder fleur op het laatste station
vast in de sleur van gekleurde ballonnen
iemand beweert dat het feest is begonnen
iemand sluit de deur van de laatste wagon
lange minuten, langlopende uren
hoe hou je het vol, hou je het vol
pijn die alsmaar langer gaat duren
hoe hou je het vol, hou je het vol
Zo te zien heeft het overlijden van Tina Turner invloed gehad op de tekst maar is er verder weinig verband met de rest van de woorden.
stromen
hierheen, daarheen, ik heb helemaal geen zin
om mee te gaan in weer zo’n sociale verplichting
wat kon ze prachtig zingen
zoveel beter dan de rest
kijk, wat een details, zo vlakbij in mijn blikveld
een bijtje en een bloemetje en een struikje en een mier
een hegje en een huisje en in mijn oor een bel die belt
dorre takken, dikke spinnen, dooie vliegjes in mijn bier
een beetje blauw, een beetje paars en vooral veel groen
vergeetmenietjes bloeien en de rest doet ook z’n best
vergeten rituelen, rode lippen en een zoen
wat kon ze prachtig zingen, zoveel beter dan de rest
hierheen, daarheen, ik krijg er bijna zin in
dan gaan we dingen doen, dan gaan we het beleven
even met de trein naar een dierbare herinnering
gedachteloos drijven op de stromen van het leven
het leven stroomt
stroomt in kleine stromen
wat kon ze prachtig zingen
zoveel beter dan de rest
(
ik wil lekker op mezelf in mijn gedachten wroeten
of misschien een goed gesprek, maar niet dat moeten
)