Dat smaakte naar fusion cooking. Eerlijk gezegd wist ik pas sinds een paar dagen dat deze stijl van koken zo heet, eerder dacht ik dat het geen naam mocht hebben.
Dit is het resultaat:
Volgens Synoniemen.net is de term ‘fusion cooking’ mogelijk onnodig Engels en zijn er Nederlandse alternatieven beschikbaar, namelijk ‘wereldkoken’ en ‘smeltkroeskoken’.
De vertalingen hebben mijn voorkeur niet en lijken te zijn ingegeven met het idee dat de Nederlandse taal behouden moet en kan blijven, een streven dat op zijn beurt mogelijk ingegeven is door de rappe snelheid waarmee het Fries en andere minderheidstalen aan het verdwijnen zijn of al zijn verdwenen – uit het land der levende talen dan, op internet leven ze nog even door.
De appelmoes werd bij deze maaltijd overbodig geacht en gaat weer terug in de koelkast. Hoeft op zich niet per se, zo’n bakje in de koelkast, maar dan is het makkelijk terug te vinden voor als een volgende maaltijd smaak ontbeert.
Wellicht ten overvloede: de echte liefhebber kan zien dat er bieslook aan te pas is gekomen.
Vergeten te melden: het geheel was vegetarisch. Dat is bij mij niet altijd het geval.
Geef een reactie