Suksawat

Suksawat Laat ik positief beginnen, met een Happy End aan het sprookje over de overval op een supermarkt:dat twee dagen geleden op Suksawat.nl verscheen:

(..)
We zijn een paar maanden verder en het artikel op Suksawat heeft succes gehad! De vuurwapengevaarlijke overvaller is gepakt! Hij had het bewuste artikel op Suksawat niet gelezen, had geen extra maatregelen genomen en zat ongewapend in zijn favoriete Leeuwarder kroeg zijn gestolen geld uit te geven toen hij herkend werd door één van de trouwe Suksawat-lezers. Deze aarzelde geen moment, tipte de politie en de gewetenloze schurk verdween achter de tralies, waar hij natuurlijk thuishoort. Zo werd dankzij de inspanningen van de amateur-misdaadbestrijders van Suksawat de wereld een stukje veiliger, het kwaad was met succes bestreden en iedereen leefde nog lang en gelukkig.

Right.

Laat ik er bij zeggen dat enkele beweringen van mijn kant in bovenstaand stukje onbewijsbaar zijn. Ik kwalificeer de overvaller als vuurwapengevaarlijk, maar het is maar de vraag of hij dat ook werkelijk was. Uit de manier waarop de overvaller zijn wapen hanteert zou je ook het tegengestelde kunnen concluderen. Maar goed, ik moet het doen met de foto’s op Suksawat en die verschaffen daarover weinig duidelijkheid. Ook wordt uit de foto’s niet duidelijk of het om een echt, geladen wapen gaat of om een neppistool. Doet er ook niet zoveel toe, het wapen ziet er bedreigend genoeg uit en iemand die het op deze manier gebruikt is natuurlijk fout bezig. Maar of de man vuurwapengevaarlijk genoemd kan worden is dus een toevoeging van mezelf en niet per se de waarheid. Eerlijk gezegd kan ik het ook niet opbrengen om langer dan drie tellen naar die kutfoto’s te kijken, iemand anders haalt er mogelijk meer informatie uit.

Daarnaast noem ik de overvaller een gewetenloze schurk. Ik ken de overvaller niet persoonlijk (denk ik), maar hem een gewetenloze schurk noemen is hoogstwaarschijnlijk overdreven..Maar ook dat doet er niet toe. Ik schrijf dit stukje niet om mijn eigen suggestieve toevoegingen te ontzenuwen dan wel te bewijzen, maar die van de anonieme schrijver/schreeuwer van Suksawat.

Laten we het artikel er eens bij pakken. De eerste vijf zinnen:

‘He, rotzakje. Smile, je staat all over the internet. Mart Smeets wil z’n muts terug. Met je debiele zonnebril en sjaal van je moeder. Oh, en je bent een mietje. ‘

Agressief geschreven, in de stijl, of moet ik zeggen geen stijl van de reaguurders zoals je die all over the internet kunt vinden. Of misschien niet all over the internet, maar wel op sites als nujij, geenstijl en collegawebsites. Hartstikke leuk als je eens vijf minuten tijd wilt verdoen aan vermoeiende welles-nietes discussies over bijvoorbeeld actuele politieke onderwerpen, maar dus wel in een stijl waarvan je je kunt en wat mij betreft ook zeker moet afvragen of ze thuishoort op ‘hét nieuwsmedium over Leeuwarden’, zoals Suksawat zichzelf op Facebook presenteert, zeker als het gaat om een ernstige zaak als een overval. Verscholen achter een schuilnaam (bij wijze van digitale bivakmuts) of zoals de schrijver doet zelfs geheel anoniem je gal spuwen, het zal een kwestie van smaak zijn, maar ik vind het niet passend voor een nieuwsmedium.

Wat mij betreft zeggen de vijf geciteerde zinnen dan ook meer over de schrijver dan over de overvaller die hij denkt te beschrijven: in zin 1 profileert de schrijver zich als een rotzakje, in zin 2 biecht hij ons zijn internetverslaving op, in zin 3 herkennen we enige naweeën van het Mart Smeets-bashen dat bij de afgelopen Olympische spelen zo populair was, in zin 4 projecteert de schrijver zijn beperkte geestelijke vermogens en een slechte kledingsmaak gecombineerd met een moedersyndroom op de overvaller en volgens de laatste van de vijf zinnen is de schrijver een laf mietje dat alleen maar anoniem durft te schelden. O nee, dat laatste verzin ik er dan weer bij. Nou ja, verzinnen, verzinnen, ik maak het op uit de tekst.

Rustig Keu, rustig. Vergeet niet dat de schrijver het goed bedoelt: hij wil de dader pakken. Dat hij zelf ook een dader is is hem gewoon even ontgaan.

Ranzig wordt het in de daar op volgende zin. Op stuitende wijze gebruikt de schrijver de bedreigde kassameisjes om zijn gelijk aan te tonen.

‘Onschuldige kassameisjes van een jaar of zestien bedreigen met een gun. ‘

Dat het helemaal geen zestienjarige meisjes waren die tijdens de overval achter de kassa zaten is blijkbaar niet interessant voor de schrijver, het gaat hem om de beeldvorming, niet om de waarheid. Goed zo jongen, jij bent goed bezig, domme leugens plaatsen op een nieuwssite. Wie denk je daarmee van dienst te zijn?

Heeft Suksawat geen redactie ofzo? Of is dit de heersende houding daar. Het doet twijfelen aan het waarheidsgehalte van eerdere publicaties op Suksawat. Wat te denken bijvoorbeeld van het stuk waarin Edwin Kramp, de nieuwe man bij Mercurius, als leugenaar wordt neergezet, wat was daar van waar? Begrijpen ze bij Suksawat niet dat je geloofwaardigheid alleen blijft staan als je zelf geen leugens gaat vertellen?

Ik heb overigens getwijfeld of ik wel iets moest zeggen over de zin over de kassameisjes, ik weet uit ervaring dat je als slachtoffer van een overval niet zit te wachten op betweterige praatjes zoals die van mij of van de schrijver van het Suksawat-artikel en de kans bestaat dat ik zout in de wonden strooi van hun die liever met rust gelaten willen worden. Laten we maar hopen dat ze dit niet lezen.

Nou ja. Door maar weer.
De volgende zinnen zijn weer de stoere praatjes van een anonieme lafbek die zichzelf als held ziet:

‘Heldje hoor, en waarschijnlijk voor een buit waar werkende Leeuwarders wel een week voor moeten werken. Moet je volgende week weer. En weet je wat? Leeuwarden zit achter je aan en gaat je vinden. Je staat ook op dadergezocht.nl met heel veel foto’s. Je moeder zal trots op je zijn.’

Ik hoop maar dat onze held, de schrijver van het artikel, op zijn echte werk beter functioneert. Je kunt dan wel werkende Leeuwarder zijn, als je op je werk ook dit soort prutswerk levert wordt het tijd dat je er uitvliegt.

De schrijver vindt de buit te klein. Als je er maar een week mee toe kunt doe je het niet goed volgens de schrijver. Vreemde gedachtengang. Alsof criminaliteit wel geoorloofd is als er duizenden euro’s in het spel zijn. Overigens lijkt me de kans klein dat dezelfde dader volgende week weer een slag zal proberen te slaan zoals de schrijver suggereert, het loopt tegen het einde van de maand. Waarschijnlijk zijn we weer een maandje veilig.

En hee, moedertje komt ook weer om de hoek kijken. Nou schrijver, wat zou zij van je artikel denken, heb je dat ook gevraagd? Zou ze trots op je zijn?

De laatste twee alinea’s zijn bijna neutraal van aard en kunnen wat mij betreft buiten beschouwing blijven. Voor de volledigheid zet ik ze er nog even bij.

‘Bijzonder veel geluk moet het overvallertje hebben gehad, want hij vluchtte te voet dwars door een woonwijk terwijl de politie patrouilleerde en burgernet geactiveerd was.

Mensen: herkent u één van de kenmerken van deze man? De zonnebril, de muts, de zwarte jas of het verwijfde loopje? Tip de politie via 0900 – 8844 of anoniem via 0800 – 7000. Geen info maar wel willen helpen? Graag: deel dit bericht via facebook en twitter.’

Echt neutraal zijn ook deze alinea’s natuurlijk niet. Persoonlijk begrijp ik niet hoe je iemand die je alleen maar op een foto hebt gezien aan een zonnebril, een muts of een zwarte jas kunt herkennen maar dat zal wel aan mij liggen. Je weet nooit hoe een koe een haas vangt.

Ik hoop niet dat Suksawat meer soortgelijke opruierige ‘Opsporing verzocht’-imitaties gaat plaatsen. Wellicht goed om te weten dat dit soort programma’s volgens onderzoeken een averechts effect hebben op de bestrijding van misdaad. Dit schijnt te maken te hebben met het lage percentage van zaken dat daadwerkelijk wordt opgelost naar aanleiding van aandacht in de media. De geringe pakkans schijnt andere wannabe-crimininelen juist te inspireren.

Kan ik er nog iets aan toevoegen?

Ach ja, er kan altijd meer bij. Bijvoorbeeld dat ik toen ik het artikel voor het eerst las dacht dat het een slechte grap was. Helaas, ik kwam bedrogen uit. Hoewel ik stiekem nog hoop dat het wel zo bedoeld was. Of als een kunstproject. Per slot van rekening geeft één van de mensen achter Suksawat twee jaar lang invulling aan de positie van Stadskunstenaar van Leeuwarden.

Verder heb ik bovenstaand schrijven aangeboden ter publicatie aan Suksawat. Het is ongelezen(!) geweigerd, omdat het betreffende artikel oud nieuws zou zijn. Niet dat ik daar zo erg mee zit, ik hoef me hier niet aan te passen aan de normen van Suksawat.


Geplaatst

Reacties

Geef een reactie

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.