De dronken chauffeur 1

(Kort verhaal in vijf delen. Eerder verschenen in het Fries, in het literaire tijdschrift ‘Hjir‘)

Een man rijdt bijna stapvoets met zijn auto door een woonerf. Hij heeft een paar biertjes op maar voelt zich niet echt dronken. Hij denkt bij zichzelf: dit komt wel goed.

Maar het komt niet goed. Een oude man steekt zonder op of om te kijken achter zijn rollator aan het slingerende binnenstraatje over, aan het oog van de automobilist onttrokken door grote houten bakken met lage bomen. De automobilist ziet de bejaarde te laat, de onfortuinlijke grijsaard belandt onder de wielen van de auto, overleeft de brute aanval op zijn oude broze botten niet en de dronken chauffeur draait voor vele jaren de bak in.

Daar, in de gevangenis, zijn de mogelijkheden tot recreatie beperkt. Hij heeft een televisietoestel, hij mag een uurtje per week internetten en er is een bibliotheek met een aardige collectie Nederlandse literatuur.

Het aanbod op tv laat meestal te wensen over en hij wordt dan ook een regelmatig bezoeker van de gevangenisbibliotheek. De romans laat hij voor wat ze zijn, afgeschrikt door het formaat van al die dikke boeken met hun honderden pagina’s, maar de veel dunnere dichtbundels met hun losse woorden en grote witruimtes lijken ook voor hem als ongeoefend lezer goed te behappen. Hij begint bij de ‘A’ en zo komt het dat hij in de gevangenisbibliotheek het werk van Gerrit Achterberg onder ogen krijgt. Hij is meteen onder de indruk en denkt: ‘Goh, wat een interessante dichter, wat een gepassioneerde man, daar wil ik wel wat meer over weten.’ Hij graaft wat dieper in het leven en de achtergronden van Achterberg aan de hand van een nogal speels met de feiten omgaande biografie over de dichter die hij op het internet heeft gevonden en wat blijkt Achterberg’s biograaf’s mening te zijn over zijn gedichten, maar ook over dichtkunst in het algemeen?

‘De beelden die Achterberg gebruikt in zijn verzen zijn te beschouwen als snelkoppelingen naar een andere wereld. In dit parallelle universum heersen andere regels en wetten dan de regels en wetten die we in het dagelijkse leven hanteren. Een dichter heeft de heilige taak om een virtueel bureaublad in te richten met dergelijke snelkoppelingen en deze aantrekkelijk te maken met pictogrammen, weergegeven in alle mogelijke kleuren. De woorden vormen de pictogrammen, de beelden welke geactiveerd worden door het lezen van deze woorden zijn de snelkoppelingen naar die wonderlijke andere wereld die wij normaal gesproken slechts kunnen betreden in dromen of door het uitvoeren van rituelen.’

Het zijn onwaarschijnlijk moderne begrippen die zijn biograaf hanteert om het karakter van het werk van Achterberg te schetsen. Het benadrukt het tijdloze van zijn werk.

Maar Achterberg leert hem nog meer. Want ook Achterberg, die woeste goochelaar met woorden van liefde en hartstocht, ook deze in en in romantische ziel was in essentie een crimineel en zelfs een moordenaar! Ook Achterberg had gemeend in een vlaag van verstandsverbijstering op brute wijze een mensenleven van de aardbodem te mogen vegen. Onze roekeloze coureur was er al min of meer van uitgegaan dat hij de komende jaren en mogelijk de rest van zijn leven in volslagen ledigheid door zou moeten brengen, maar plotseling heeft hij weer een doel. Hij weet wat hem te doen staat. Hij wordt dichter.

De dronken chauffeur 2


Geplaatst

Reacties

2 reacties op “De dronken chauffeur 1”

  1. Keu avatar
    Keu

    Het verhaal bedoel je?

  2. Robelia avatar

    Simpel en erg sterk!

Geef een reactie

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.